Sigmund Freud, der Deuter der Träume
Σίγκμουντ Φρόιντ, ο ερμηνευτής των ονείρων
| Auffällig ist, dass Freud die meisten dieser Konflikte auf die menschliche Sexualität bezog. Freud ging davon aus, dass viele psychische oder psychosomatische (das bedeutet, dass sich ein seelisches Problem in körperlichen Beschwerden äußert) Störungen ihre Wurzeln in triebhaften Wünschen aus der Kindheit haben, welche sozusagen außer Kontrolle geraten sind. Zu den bekannteren Theorien Sigmund Freuds gehört die des "Ödipus-Komplexes". Freud ging davon aus, dass jeder Junge im Alter zwischen drei und fünf Jahren seine Mutter im Rahmen der kindlichen Sexualität unterbewusst anziehend findet und den Vater als Rivalen sieht. In diesem Alter sprechen kleine Jungen zum Beispiel davon, dass sie einmal ihre Mütter heiraten wollen. | Εμφανές είναι πως ο Φρόιντ συνδέει τις περισσότερες αυτών των συγκρούσεων με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Ο Φρόιντ υπέθεσε πως πολλές από τις ψυχικές ή ψυχοσωματικές ενοχλήσεις (αυτό σημαίνει πως ένα ψυχικό πρόβλημα εκφράζεται με σωματικές ενοχλήσεις) έχουν τις ρίζες τους σε λάγνες επιθυμίες από την παιδική ηλικία, οι οποίες έχουν βγει ας πούμε εκτός ελέγχου. Στις γνωστότερες θεωρίες του Σίγκμουντ Φρόιντ ανήκει αυτή του "Οιδιπόδιου Συμπλέγματος". Ο Φρόιντ υπέθεσε πως κάθε αγόρι στην ηλικία μεταξύ τριών και πέντε ετών βρίσκει υποσυνείδητα στα πλαίσια της παιδικής σεξουαλικότητα τη μητέρα του ελκυστική και βλέπει τον πατέρα ως αντίζηλο. Σε αυτή την ηλικία λένε για παράδειγμα για πρώτη φορά τα μικρά αγόρια πως θέλουν κάποτε να παντρευτούν τη μητέρα τους. |
| Anders herum würden Mädchen ihre Väter ganz für sich allein wollen und unbewusst mit ihren Müttern rivalisieren. Normalerweise wird diese Phase ganz natürlich überwunden. Ein Junge fängt an, sich mit seinem Vater zu identifizieren und ein Mädchen nimmt sich seine Mutter als Vorbild. Es kommt erst dann zu Problemen, wenn diese "ödipale Phase", wie Freud sie nennt, nicht überwunden wird und die Gefühle nur verdrängt werden. Dann kommt es nach Freuds Ansicht zum Ödipus-Komplex, der beim Erwachsenen zu psychischen Störungen führt. | Αντίστροφα θα θέλουν τα κορίτσια να έχουν τον πατέρα μόνο για τον εαυτό τους και υποσυνείδητα αντιπαλεύουν τις μητέρες τους. Συνήθως ξεπερνιέται αυτή τη φάση εντελώς φυσιολογικά. Ένα αγόρι αρχίζει να ταυτίζεται με τον πατέρα του και ένα κορίτσι πέρνει τη μητέρα ως πρότυπο. Τα προβλήματα συμβαίνουν, όταν αυτή η "οιδιπόδια φάση", όπως την ονομάζει ο Φρόιντ, δε ξεπερνιέται και τα συναισθήματα απλώς καταπιέζονται. Τότε συμβαίνει κατά την άποψη του Φρόιντ το οιδιπόδιο σύμπλεγμα, το οποίο οδηγεί στους ενήλικές σε ψυχικές ενοχλήσεις. |
Wer war König Ödipus?
Ποιός ήταν ο βασιλιάς Οιδίποδας;
| Benannt wurde der Ödipus-Komplex nach einer Figur aus der griechischen Mythologie. König Ödipus wurde demnach als Kind ausgesetzt. Ein Orakel prophezeit ihm eines Tages, dass er seinen eigenen Vater umbringen und seine Mutter heiraten würde. Ödipus flüchtet daraufhin aus Korinth - im Glauben, damit dem vorausgesagten Schicksal zu entgehen. Doch gerade dadurch erfüllt sich die Prophezeiung: Auf dem Weg nach Theben tötet er Laios nach einer Auseinandersetzung - ohne zu wissen, dass es sich um den König von Theben und seinen leiblichen Vater handelt. Anschließend befreit Ödipus die Stadt Theben von der gefährlichen Sphinx - einem gefürchteten Dämon, der sich in den Bergen vor der Stadt aufhält und jedem Reisenden ein Rätsel stellt. Können sie dieses nicht lösen, werden sie von der Sphinx getötet. Ödipus weiß jedoch die richtige Antwort auf das Rätsel und stürzt das Ungeheuer. Zum Dank erhält er die Königin zur Frau - ohne zu wissen, dass Iokaste, die Witwe des Königs, seine leibliche Mutter ist. Die beiden bekommen vier Kinder. Als Theben von einer schlimmen Seuche heimgesucht wird, verkündet das Orakel von Delphi, dass der Mörder des Königs gefunden werden müsse, damit die Seuche verschwindet. Als König Ödipus und seine Frau die Wahrheit erfahren, nimmt sich die Königin das Leben. Ödipus sticht sich die Augen aus und irrt als gebrochener Mensch umher. |
Το οιδιπόδιο σύμπλεγμα πήρε το όνομά του από έναν χαρακτήρα της ελληνικής μυθολογία. Σύμφωνα με αυτή, ο βασιλειάς Οιδίποδας εγκαταλείφθηκε ως παιδί. Ένας προφήτης του προφητεύει πως μια μέρα θα σκοτώσει τον ίδιο του τον πατέρα και θα παντρευτεί τη μητέρα του. Ο Οιδίποδας δραπετεύει μετά από αυτό εκτός Κορίνθου, πιστεύοντας πως έτσι θα αποφύγει το προβλεφθέν πεπρωμένο του. Αλλά ακριβώς μέσω αυτής της πράξης εκπληρώνεται η προφητεία: Στο δρόμο προς τη Θήβα σκοτώνει τον Λάιο μετά από μία φιλονικία - χωρίς να γνωρίζει ότι πρόκειται για το βασιλειά της Θήβας και τον βιολογικό του πατέρα. Στη συνέχεια απελευθερώνει ο Οιδίποδας την πόλη της Θήβας από την επικίνδυνη Σφίγγα - έναν επίφοβο δαίμονα, ο οποίος βρισκόταν στα βουνά μπροστά από την πόλη και έθετε σε κάθε ταξιδιώτη έναν γρίφο. Έαν δε μπορούσαν να τον λύσουν, η σφίγγα τους σκότωνε. Ο Οιδίποδας όμως ξέρει τη σωστή απάντηση στον γρίφο και ανατρέπει το τέρας. Ως ευγνωμοσύνη λαμβάνει τη βασίλισσα ώς γυναίκα του, χωρίς να γνωρίζει πως η Ιοκάστη, η χήρα του βασιλειά, είναι η βιολογική του μητέρα. Οι δύο τους αποκτούν τέσσερα παιδιά. Όταν μία άσχημη επιδημία πλήττει τη Θήβα, διακηρύτει ο προφήτης πως θα πρέπει να βρεθεί ο δολοφόνος του βασιλειά, για να εξαφανιστεί η επιδημία. Όταν ο βασιλειάς Οιδίποδας και η γυναίκα του μαθαίνουν την αλήθεια, η βασίλισσα αυτοκτονεί. Ο Οιδίποδας βγάζει τα μάτια του και περιπλανιέται ανήσυχα σαν κατεστραμμένος άνθρωπος. |
Freuds Ende und seine Wirkung
Το τέλος του Φρόιντ και η επίδρασή του
| Die Gedanken zu Es, Ich und Über-Ich und zum Ödipus-Komplex sind aber nur ein kleiner Ausschnitt aus Freuds Arbeit. Im Laufe seines Lebens veröffentlichte Sigmund Freud mehrere viel beachtete Werke zur Psychoanalyse. Dabei sah er sich eher als Entdecker denn als Wissenschaftler - zumindest hielt er es oft nicht für nötig, seine Theorien auch zu beweisen, beziehungsweise mit Beispielen aus der Praxis zu belegen. Das ist einer der Gründe, warum Freud schon zu Lebzeiten kritisiert wurde. Auf dem Höhepunkt seines Schaffens befand sich Freud in den 1920er Jahren - in dieser Zeit wurden seine wichtigsten Werke veröffentlicht. Schwierig wurde es für Sigmund Freud und seine Lehren nach der Machtergreifung der Nationalsozialisten in Deutschland. Auch wenn er die Gefahr zunächst nicht ernst genommen hatte, war für Freud 1938 die Zeit gekommen, ins Exil zu gehen. Er zog mit einigen Familienmitgliedern nach London. Ein Jahr später war Sigmund Freud von einer Krebserkrankung, an der er schon seit 1922 litt, schwer gezeichnet und setzte seinem Leben am 23. September 1939 in London ein Ende. |
Η ιδέα του Αυτό, Εγώ και Υπερ-εγώ και του Οιδιπόδειου συμπλέγματος είναι όμως μόνο ένα μικρό κομμάτι του έργου του Φρόιντ. Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Σίγκμουντ Φρόιντ δημοσίευσε πολλά γνωστά έργα στην ψυχοανάλυση. Επί αυτού έβλεπε τον εαυτό του περισσότερο ως εξερευνητή παρά ως επιστήμονα – τουλάχιστον δε το θεωρούσε απαραίτητο να αποδείξει τις θεωρίες του ή να τις επιβεβαιώσει με πρακτικά παραδείγματα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Φρόιντ δεχόταν κατά τη διάρκεια της ζωής του κριτική. Στο απόγειο του δημιουργήματός του βρέθηκε ο Φρόιντ τη δεκαετία του 1920 – εκείνη την περίοδο δημοσιεύθηκαν τα σημαντικότερα έργα του. Δύσκολα έγιναν τα πράγματα για τον Σίγκμουντ Φρόιντ και τις διδαχές του μετά την άνοδο των εθνικοσοσιαλιστών στην εξουσία στη Γερμανία. Αν και στην αρχή δεν πήρε στα σοβαρά τον κίνδυνο, το 1938 είχε έρθει η ώρα για τον Φρόιντ να φύγει στην εξορία. Μετακόμισε με μερικά μέλη της οικογένειας στο Λονδίνο. Ένα χρόνο αργότερα έπληξε σοβαρά τον Σίγκουντ Φρόιντ ένας καρκίνος, από τον οποίο έπασχε ήδη από το 1922 και ο οποίος έδωσε στις 23 Σεπτεμβρίου του 1939 στο Λονδίνο στη ζωή του ένα τέλος. |
| Nach seinem Tod führte Freuds Tochter Anna die Arbeit ihres Vaters weiter. Auch heute noch werden Sigmund Freuds Gedanken eifrig diskutiert, besonders wegen der starken Ausrichtung auf den Zusammenhang zwischen Sexualität und Psyche des Menschen. So ist zum Beispiel Freuds These sehr umstritten, dass Jungen ab einem bestimmten Alter eine "Kastrationsangst" entwickeln würden (also Angst davor hätten, ihren Penis zu verlieren), während Mädchen unter einem "Penis-Neid" litten (also neidisch auf das männliche Glied wären). Dennoch ist Sigmund Freud unbestritten der Begründer der Psychoanalyse. Er ist auch der wichtigste Theoretiker dieser Disziplin, denn obwohl spätere Wissenschaftler in vielen Punkten nicht Freuds Meinung waren, bezogen sie sich immer auf sein Werk und entwickelten seine Gedanken und Methoden weiter. | Μετά το θάνατο του, συνέχισε το έργο του πατέρα της η κόρη του Φρόιντ, Άννα. Ακόμη και σήμερα συζητιούνται με ζήλο οι ιδέες του Φρόιντ, ιδίως λόγο του ισχυρού προσανατολισμού στη σχέση μεταξύ σεξουαλικότητας και ψυχής του ανθρώπου. Έτσι είναι για παράδειγμα πολύ αμφιλεγόμενη η θέση του Φρόιντ, πως τα αγόρια αναπτύσσουν μία φοβία ευνουχισμού (δηλαδή ότι φοβούνται να χάσουν το πέος του), ενώ τα κορίτσια υποφέρουν από μια «ζήλια για το πέος» (δηλαδή ότι ζηλεύουν το ανδρικό μόριο). Παρόλα αυτά ο Φρόιντ είναι αναμφισβήτητα ο θεμελιωτής της ψυχανάλυσης. Είναι επίσης ο σημαντικότερος θεωρητικός αυτού του πεδίου, καθώς παρόλο που οι μεταγενέστεροι επιστήμονες είχαν σε πολλά σημεία διαφορετική άποψη από τη δική του, αναφερόντουσαν πάντα στο έργο του και εξέλισσαν τις ιδέες και μεθόδους του. |
πηγή: http://www.helles-koepfchen.de/sigmund_freud_der_deuter_der_traeume.html
