Jeremy Rifkin - Das Ende des Kapitalismus (Teil 1)
Το τέλος του καπιταλισμού (Μέρος 1ο)
Der Ökonom Jeremy Rifkin liebt große Thesen, jetzt verkündet er den Niedergang des Kapitalismus und den Beginn einer sozialen Gemeinschaft. Das klingt nach einer naiven Utopie. Aber ist es überhaupt eine? | Ο οικονομολόγος Jeremy Rifkin αρέσκεται σε μεγάλες θέσεις και τώρα ανακοινώνει την πτώση του καπιταλισμού και την έναρξη μιας σοσιαλιστικής κοινότητας. Αυτό ακούγεται σαν μια ελαφρόμυαλη ουτοπία. Είναι όμως; |
Es hat ein bisschen gedauert, bis die Zukunft aussieht, wie wir sie uns einmal vorgestellt haben, wie eine Welt voller hilfreicher Roboter und Wunscherfüllungsautomaten, eine Welt also, in der sich nicht nur Nullen und Einsen steuern lassen, sondern auch Dinge, jene aus Holz und Stahl und Stein oder wenigstens solche aus Plastik. | Χρειάστηκε καιρός μέχρι το μέλλον να μοιάζει με αυτό που κάποτε φανταστήκαμε, ένας κόσμος γεμάτος με βοηθητικά ρομπότ και μηχανήματα που εκπληρώνουν τις επιθυμίες μας - ένας κόσμος λοιπόν, στον οποίο δεν ελέγχουμε μόνο τα μηδενικά και τους άσους, αλλά και πράγματα φτιαγμένα από ξύλο και ατσάλι και πέτρα ή τουλάχιστον από πλαστικό. |
Zurzeit aber vergeht kein Tag mehr, an dem nicht eine neue Wundernachricht vom sogenannten Internet der Dinge zu hören ist, von schlauen Häusern und selbstfahrenden Autos, von T-Shirts, die unseren Schlaf steuern, und Pflastern, die unseren Puls messen, von Kühlschränken, die Milch nachbestellen, oder von Zimmern, die sich mit ein paar Wischbewegungen umbauen lassen. | Επί του παρόντος όμως δεν περνά πλέον ούτε μια μέρα, στην οποία δε θα ακούσουμε μία νέα είδηση-θαύμα από το λεγόμενο "Ιντερνετ των πραγμάτων" (1), από έξυπνα σπίτια και αυτοκίνητα που οδηγούνται από μόνα τους, μπλουζάκια που ελέγχουν τον ύπνο μας και αυτοκόλλητα που μετρούν τον παλμό μας, από ψυγεία που παραγγέλνουν γάλα όταν αυτό τελειώσει ή δωμάτια που ανακατασκευάζονται με μερικές κινήσεις του χεριού. |
Auch in dieser Woche wurde der futuristische Maschinenpark wieder um zwei aufsehenerregende Neuheiten erweitert. Von der niedlichen Armbanduhr von Apple, jener als modischer Schnickschnack verharmlosten Disziplinierungsmaschine, dürften inzwischen auch Menschen ohne Smartphone gehört haben. | Ακόμη και αυτή την εβδομάδα (13/9/2014) επεκτάθηκε το φουτουριστικό πάρκο των μηχανών ξανά κατά δύο εντυπωσιακές καινοτομίες. Για το χαριτωμένο ρολόι χειρός από την Apple, αυτή την μηχανή πειθαρχίας που παρουσιάστηκε ως ακίνδυνο μοδάτο αξεσουάρ, ενδέχεται εντωμεταξύ να έχουν ακούσει και άνθρωποι χωρίς smartphone. |
Erstaunlich wenig Aufmerksamkeit dagegen bekam ein Menschheitstraum, der gestern auf einer Industriemesse in Chicago, nun ja, eben nicht vom Band lief: der „Strati“, das erste Auto aus dem 3-D-Drucker. Die amerikanische Firma Local Motors fertigte den zweisitzigen Buggy innerhalb einer Woche, Kernstück ist ein Chassis aus schnelltrocknendem Carbon-Plastik-Gemisch, Schicht für Schicht aufgetragen von einem riesigen 3-D-Drucker. | Απεναντίας απίστευτα λίγη προσοχή έλαβε ένα όνειρο των ανθρώπων, το οποίο ΔΕΝ βγήκε από τη γραμμή παραγωγής χθές (12/9/2014) σε μια βιομηχανική έκθεση στο Σικάγο: Το "Strati", το πρώτο αυτοκίνητο από τρισδιάστατο εκτυπωτή. Η αμερικανική εταιρεία Local Motors κατασκεύασε το διθέσιο Buggy εντός μιας βδομάδας με κεντρικό κομμάτι ένα πλαίσιο από μίγμα άνθρακα και πλαστικού που στεγνώνει γρήγορα, εφαρμόζοντας στρώση μετά από στρώση από έναν τεράστιο τρισδιάστατο εκτυπωτή. |
Der Strati ist das Gegenmodell zur Apple-Uhr, designt von einem italienischen Amateur aus der Crowd, ein basisdemokratisch entworfener Volkswagen sozusagen. Und natürlich kann man darüber spotten, dass er so auch aussieht. Die interessantere Frage ist aber, warum er überhaupt noch Sitze hat. Damit aber der Drucker einen fahrerlosen Wagen ausspuckt, müsste man nur eine andere Software einlegen. | Το "Strati" είναι το αντί-μοντέλο του ρολογιού της apple, σχεδιασμένο από έναν ιταλό ερασιτέχνη επιλεγμένο από το πλήθος, ένα ας πούμε δημοκρατικά δημιουργημένο Volkswagen. Και φυσικά μπορεί κανείς να διακομωδήσει πως φαίνεται και ως τέτοιο. Η ενδιαφέρουσα ερώτηση είναι όμως, γιατί εξακολουθεί ακόμη να έχει καθίσματα. Για να βγάλει ο εκτυπωτής ένα αμάξι δίχως θέση οδηγού, θα χρειαζόταν κανείς απλώς ένα διαφορετικό πρόγραμμα. |
(1) Όρος που περιγράφει ουσιαστικά ότι οι προσωπικοί υπολογιστές σιγά-σιγά αντικαθιστούνται από διάφορες άλλες "έξυπνες" συσκευές.
πηγή: Frankfurter Allgemeine Zeitung
Σχετικά προϊόντα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου