Jeremy Rifkin - Das Ende des Kapitalismus (Teil 3)
Το τέλος του καπιταλισμού (μέρος 3)
| Der Ökonom Jeremy Rifkin liebt große Thesen, jetzt verkündet er den Niedergang des Kapitalismus und den Beginn einer sozialen Gemeinschaft. Das klingt nach einer naiven Utopie. Aber ist es überhaupt eine? | Ο οικονομολόγος Jeremy Rifkin αρέσκεται σε μεγάλες θέσεις και τώρα ανακοινώνει την πτώση του καπιταλισμού και την έναρξη μιας κοινωνικής κοινότητας. Αυτό ακούγεται σαν μια ελαφρόμυαλη ουτοπία. Είναι όμως; |
„Die Null-Grenzkosten-Gesellschaft“
Η κοινωνία του μηδενικού οριακού κόστους
| Nun hat auch einer der berühmtesten Berufsvisionäre der Gegenwart, der amerikanische Ökonom Jeremy Rifkin, seine umfangreiche Analyse über den Siegeszug des neuen Wirtschaftssystems vorgelegt, das er die „kollaborativen Commons“ nennt. Vor kurzem ist das Buch auch auf Deutsch unter dem Titel „Die Null-Grenzkosten-Gesellschaft“ erschienen. | Πλέον παρουσίασε και ένας εκ των διασημότερων επαγγελματίας οραματιστής της εποχής, ο αμερικανός οικονομολόγος Jeremy Rifkin, την λεπτομερή του ανάλυση του νέου οικονομικού συστήματος, που αποκαλεί "τα συνεργατικά κοινά". Πρόσφατα εμφανίστηκε το βιβλίο και στα γερμανικά υπό τον τίτλο "Η κοινωνία του μηδενικού οριακού κόστους". |
| In der Ökonomie des Teilens und Tauschens sieht Rifkin ein neues Paradigma, und zwar eines im Sinne des Philosophen Thomas S. Kuhn, eines also, das alles verändern wird: die Wirtschaft, die Gesellschaft, unsere Art zu leben und zu denken. Der Kapitalismus, meint Rifkin, wird spätestens in ein paar Jahrzehnten nur noch in einigen Nischen stattfinden. | Στην οικονομία του διαμοιρασμού και της ανταλλαγής βλέπει ο Rifkin ένα υπόδειγμα - και μάλιστα ένα με την έννοια του φιλόσοφου Thomas S. Kuhn, ένα λοιπόν το οποίο θα αλλάξει τα πάντα: Την οικονομία, την κοινωνία, τον τρόπο που ζούμε και σκεφτόμαστε. Το αργότερο σε μερικές δεκαετίες ο καπιταλισμός, πιστεύει ο Rifkin, θα λαμβάνει χώρα μόνο σε ελάχιστα ιδιαίτερα μέρη. |
| Rifkin neigte schon immer zu den ganz großen Entwürfen, er ist eher der Mann für die Szenarien von übermorgen, was tendenziell zur Folge hat, dass man ihn immer erst nach Jahrzehnten widerlegen kann, dann also, wenn es dummerweise zu spät ist, an den Entwicklungen etwas zu ändern. | Ο Rifkin είχε πάντα μια τάση προς τα μεγαλόπνοα σχέδια, είναι μάλλον ένας άνθρωπος του μεθαύριο, που τείνει να έχει ως αποτέλεσμα να μπορεί να τον διαψεύσει κανείς μόνο μετά από δεκαετίες, όταν δηλαδή είναι ήδη πολύ αργά για να αλλάξει κάτι στις εξελίξεις. |
| Auch diesmal ist seine Großthese, die, wenn auch nicht den sofortigen Tod, dann doch zumindest den unaufhaltsamen Niedergang des Kapitalismus voraussagt, so radikal, dass einem sämtliche Einwände an ihrer Plausibilität schnell wie kleingeistige Spielverderberei vorkommen. | Και αυτή τη φορά είναι η διατριβή του - η οποίοα αν δεν προβλέπει τον άμεσο θάνατο του καπιταλισμού, τότε τουλάχιστον την απρόσκοπτη πτώση του - τόσο ριζοσπαστική, που όλες οι αντιρρήσεις όσον αφορά στην λογική της να φαίνονται σύντομα μικροπρεπής. |
| Seine Hoffnung auf eine kooperative Wirtschaft, das ist die Pointe des Buches, wird weder durch reinen Idealismus angetrieben, noch ist sie der Slogan einer jener neokapitalistischen Sharing-Unternehmen wie die Zimmervermittlung AirBnB oder die Privattaxizentrale Uber, die alles andere als gemeinnützige Vereine sind. | Η ελπίδα του για μια συνεργατική οικονομία, αυτό είναι το νόημα του βιβλίου του, ούτε προκύπτει ούτε από αμιγή ιδεαλισμό, ούτε είναι το σύνθημα εκείνων των νεοκαπιταλιστικών εταιρειών κοινής χρήσης όπως της AirBnB (εύρεσης δωματίων) (1) ή του ιδιωτικού κέντρου ταξί Uber (2), οι οποίες κάθε άλλο παρά κοινωφελής ενώσεις είναι. |
| Es ist die Logik des Kapitalismus, die „Schizophrenie“ in seinem Kern, wie Rifkin schreibt, die dazu führt, dass er sich selbst auffrisst: Im freien Wettbewerb steigt die Produktion ständig, die Preise fallen, bis sie keine Gewinne mehr einbringen. Am Ende liegen die Grenzkosten, die Kosten für jede zusätzlich produzierte Einheit, fast bei null. | Είναι η λογική του καπιταλισμού, η "σχιζοφρένεια" που διακατέχει τον πυρήνα του, όπως γράφει ο Rifkin, που οδηγεί στην αυτοκαταστροφή του: Στον ελεύθερο ανταγωνισμό διαρκώς αυξάνεται η παραγωγή και πέφτουν οι τιμές, μέχρι να μην φέρνουν πλέον κέρδη. Εν τέλει τα οριακά κόστη, δηλ. τα κόστη που απαιτούνται για κάθε επιπρόσθετη παραχθείσα μονάδα, σχεδόν στο μηδέν. |
(1) πρόκειται πρακτικά για εταιρεία μέσω της οποίας νοικιάζει κανείς δωμάτια / σπίτια του κλπ σε τουρίστες
(2) στο περίπου ότι και η AirBnB, αλλά αυτή τη φορά για αυτοκίνητα
πηγή: Frankfurter Allgemeine Zeitung
Σχετικά προϊόντα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου