Eine kurze Geschichte der Schweiz (Teil 4) / Μία σύντομη ιστορία της Ελβετίας (Μέρος 4)

Eine kurze Geschichte der Schweiz (Teil 4)

Μία σύντομη ιστορία της Ελβετίας (Μέρος 4)

Die Schweiz ist über Jahrhunderte aus verschiedenen Territorien (Städten und Landorten) zu dem Land gewachsen, das sie heute ist. Im Laufe der Zeit hat sich sie sich von einem lockeren Staatenbund autonomer Kantone zu einem modernen Bundesstaat gewandelt.

Η Ελβετία μεγάλωσε κατά το πέρας αιώνων από διαφορετικά εδάφη (πόλεις και κράτη*) στη χώρα που είναι σήμερα. Στο πέρας του χρόνου μετατράπηκε από μία χαλαρή ένωση κρατών - αυτόνομων καντονιών σε μία μοντέρνα ομοσπονδία.

Von der Restauration zum Liberalismus (1815-1848)

Από την αναστήλωση μέχρι τον Φιλελευθερισμό (1815-1848)

Der Untergang der Herrschaft Napoleons führte zur Abwahl der Mediationsakte durch die schweizerische Bundesversammlung (Dez. 1813). Unter der Schirmherrschaft des Wiener Kongresses, der die andauernde Neutralität der Schweiz anerkannte, schlossen 22 Kantone einen neuen Bund (August 1815).	Η πτώση της κυριαρχίας του Ναπολέοντα οδήγησε στην καταψήφιση της Πράξης της Διαμεσολάβησης από την Ελβετική Ομοσπονδιακή Συνέλευση (Δεκ. 1813). Υπό την κηδεμονία του Κονγκρέσου της Βιέννης, το οποίο αναγνώριζε τη διαρκή ουδετερότητα της Ελβετίας, σχημάτισαν τα 22 καντόνια μία νέα ένωση (Αύγουστος 1815).
Zu den ursprünglichen 13 Kantonen gesellten sich Sankt Gallen, Graubünden, Aargau, Thurgau, Tessin, Waadt, Wallis, Neuenburg und Genf dazu. Nach 1830 bauten 12 Kantone ihre Verfassungen nach demokratischen Gesichtspunkten aus. Die anderen Kantone (hauptsächlich die katholischen), bildeten einen separaten Bund, den Sonderbund, der 1847 militärisch niedergeschlagen wurde.	Στα αρχικά 13 καντόνια προστέθηκαν επιπλέον τα Sankt Gallen, Graubünden, Aargau, Thurgau, Tessin, Waadt, Wallis, Neuenburg και Γενεύη. 12 καντόνια ανέπτυξαν μετά το 1830 τα συντάγματά του βάση δημοκρατικών πτυχών. Τα υπόλοιπα καντόνια (κυρίως τα καθολικά) σχημάτισαν μία ξεχωριστή ένωση, την Ιδιαίτερη Ένωση, η οποία ηττήθηκε στρατιωτικά το 1847.

1848 bis heute

1848 έως σήμερα

Im September 1848 machte eine neue Verfassung die Schweiz zu einem Bundesstaat mit einer Zentralregierung in Bern, dem Sitz des Schweizer Bundesrats. Das Land nahm schließlich die Rechte auf "Referendum" (1874) und "Initiative" (1891) an. Die Neutralität und die humanitäre Gesinnung der Schweiz wurden in den Kriegen von 1870, 1914 und 1939 respektiert.

Το Σεπτέμβριο του 1848 ένα νέο σύνταγμα μετέτρεψε την Ελβετία σε μία Ομοσπονδία με μία κεντρική κυβέρνηση στη Βέρνη, την έδρα του ελβετικού Ομοσπονδιακού Συμβουλίου. Η χώρα έλαβε τα δικαιώματα "δημοψηφίσματος" (1874) και "πρωτοβουλίας" (1891). Η ουδετερότητα και η ανθρωπιστική στάση της Ελβετίας έγιναν σεβαστές στους πολέμους του 1870, 1914 και 1939.

Nach 1945 erlebte die Eidgenossenschaft drei Jahrzehnte beachtlichen Wohlstands. Politisch teilten sich die Sozialisten, die radikalen Demokraten und die konservativen Christlich-Sozialen die Macht im Bundesrat. Das Wahlrecht für Frauen wurde erst 1971 angenommen. Das wichtigste Problem der Nachkriegszeit war die Autonomie des Jura. Im Juni 1974 ermöglichte eine Volksbefragung die Bildung eines 23. Kantons, des Jura (Januar 1979).

Μετά το 1945 η συνομοσπονδία έζησε τρείς δεκαετίες αξιοσημείωτης ευημερίας. Πολιτικά μοιράστηκαν τη δύναμη στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο οι σοσιαλιστές, οι ριζοσπαστικοί δημοκράτες και οι συντηρητικοί χριστιανοσοσιαλιστές. Το δικαίωμα ψήφου των γυναικών υιοθετήθηκε μόλις το 1971. Το σημαντικότερο πρόβλημα της μεταπολεμικής εποχής ήταν η αυτονομία του Jura. Τον Ιούνιο του 1974, μια δημοσκόπιση έκανε δυνατό το σχηματισμό ενός 23ου καντονιού, του Jura (Ιανουάριος 1979).

Πηγές: swissinfo.ch, derweg.org

Σχετικά προϊόντα: