Griechisches Fieber, europäische Krankheit (Teil 4) / Ελληνικός πυρετός, ευρωπαϊκή αρρώστια (Μέρος 4)

Griechisches Fieber, europäische Krankheit (Teil 4)

Ελληνικός πυρετός, ευρωπαϊκή αρρώστια (Μέρος 4)

Die Neuwahlen in Griechenland bedeuten ein großes Risiko für die EU: Italien und Frankreich könnten sich ökonomisch anstecken, die Union politisch in schwere See geraten. Die Profiteure mangelnden Wachstums sind die Nationalisten in allen Ländern.

Οι νέες εκλογές στην Ελλάδα σημαίνουν μεγάλο κίνδυνο για την ΕΕ: Η Ιταλία και η Γαλλία θα μπορούσαν να κολλήσουν την οικονομική αρρώστια, η Ένωση να μπει πολιτικά σε βαθιά νερά. Οι κερδισμένοι από την έλλειψη ανάπτυξης είναι οι εθνικιστές σε όλες τις χώρες.

Erstaunlich ist auch, wie wenig es in Europa zum Skandal wurde, dass Putins Russland ganz offensichtlich auf die neuen und alten Nationalisten in der EU setzt und über einen Millionenkredit einer russischen Bank für den französischen Front National sogar zu ihrer Finanzierung beiträgt. Offensichtlich verbinden autoritäre Weltbilder und nationalistische Werte (plus eine kräftige Dosis Antiamerikanismus!) doch sehr.

Εκπληκτικό είναι επίσης, πόσο μικρό σκάνδαλο ήταν στην Ευρώπη, ότι η Ρωσία του Πούτιν ποντάρει εντελώς φανερά στους νέους και παλαιούς εθνικιστές στην ΕΕ και μάλιστα συνεισφέρει με πίστωση εκατομμυρίων μίας ρωσικής τράπεζας στο γαλλικό Front National. Προφανώς συνδέονται αρκετάαυταρχικά ιδεώδη και εθνικιστικές αξίες (συν μία δυνατή δόση αντιαμερικανισμού).

Angesichts dieser Fakten ist es keine Übertreibung, wenn man feststellt, dass sich die EU gegenwärtig durch einen reaktionären Nationalismus sowohl von außen als auch von innen bedroht sieht, dessen sie sich erwehren muss. Und diese Gegenwehr kann nicht Anpassung an die neuen oder alten Nationalisten heißen. Die Auswirkungen der Finanzkrise haben schon vor längerem den politischen Raum erreicht und laden sich dort gefährlich auf, weshalb die nächste Krise des Euro auch in Gestalt einer politischen Krise daherkommen wird.

Ενόψει αυτών των δεδομένων δεν είναι υπερβολή να συνειδητοποιήσει κανείς, πως η ΕΕ αισθάνεται να απειλείται επι του παρόντος από έναν αντιδραστικό εθνικισμό, τόσο εξωτερικό όσο και εσωτερικό, τον οποίο θα πρέπει να απωθήσει. Και αυτή η αντιμετώπισει δε μπορεί να είναι η προσαρμογή στους νέους ή παλαιούς εθνικιστές. Οι επιπτώσεις της χρηματοοικονομικής κρίσης έχουν φτάσει προ πολλού τον πολιτικό χώρο και φορτίζονται εκεί επικίνδυνα, λόγος για τον οποίο η επόμενη κρίση του ευρώ θα επέλθει και με τη μορφή μιας πολιτικής κρίσης.

Man muss daher die Frage aufwerfen, worauf die Verantwortlichen in Berlin, Brüssel und in den anderen Hauptstädten der EU eigentlich noch warten, bevor sie ihre Politik, die diese absehbaren und gefährlichen Entwicklungen ganz offensichtlich mitverursacht hat und bis heute verstärkt, zu ändern bereit sind. Betrachtet man die Entwicklung von außen, so beschleicht den Beobachter das Gefühl, Zeuge eines Zugzusammenstoßes in Zeitlupe und mit Ankündigung zu sein.

Θα πρέπει λοιπόν να θέσουμε και το ερώτημα, τι περιμένουν οι υπεύθυνοι στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και τις άλλες πρωτεύουσες της ΕΕ, πρωτού να είναι έτοιμοι να αλλάξουν την πολιτική τους, η οποία συνέδραμε και ενδυνάμωσε μέχρι σήμερα εμφανώς αυτές τις προβλέψιμες και επικίνδυνες εξελίξεις. Αν παρατηρήσουμε την εξέλιξη από έξω, έτσι αισθάνεται ο παρατηρητής ως μάρτυρας μίας σύγκρουσης σε αργή κίνηση και με ανακοίνωση.

Auch Brexit droht

Κίνδυνος και για Brexit

Ach ja, und dann gibt es noch Großbritannien, das sich stetig und scheinbar entschlossen in Richtung "Brexit" bewegt. Auch wenn diese Gefahr zeitlich noch hinter dem Horizont liegt, so gehört sie doch zu diesem aktuellen Gesamtbild der Krisengefahr für die EU. 2015 verspricht für Europa ein spannendes Jahr zu werden.

Α ναι, και μετά υπάρχει ακόμα και η Μεγάλη Βρετανία, η οποία διαρκώς και φαινομενικά κινείται προς κατεύθυνση "Brexit". Ακόμη και εάν αυτός ο κίνδυνος βρίσκεται χρονικά ακόμη πίσω από τον ορίζοντα, παρόλα αυτά ανοίκει στη συνολική εικόνα του κινδύνου κρίσης για την ΕΕ. Το 2015 υπόσχεται να γίνει ένα αγωνιώδες έτος για την Ευρώπη.

πηγή: der Standard